One Small Step | Peter Wieriks

“That's one small step for a man, one giant leap for Mankind”. Dat zijn de beroemde woorden van astronaut Neil Armstrong, de eerste persoon die voet zette op de maan, op 21 juli 1969.

Niemand, zelfs zijn biograaf niet, is er ooit achter gekomen wat precies de inspiratie is geweest voor deze uitspraak. Maar ik heb het geheim ontdekt!

20 juli 1969

Na een reis van drie dagen door de ruimte zet de Amerikaan Neil Armstrong, toen 38 jaar oud, als eerste mens voet op de maan. Heel voorzichtig daalt hij het trapje af van de Lunar Excursion Module (LEM). Over de radio is te horen dat hij nog even test of hij wel weer terug het trapje op kan komen ('the strut isn't collapsed too far, but it's adequate').

Het is niet makkelijk om elegant zo'n trapje af te stappen, in zo'n onhandig maanpak, terwijl er drie miljard mensen naar je zitten te kijken!

Daarna spreekt hij de zinnen uit die nu behoren tot de beroemdste uit de geschiedenis. In zijn zenuwen slikt hij een woordje half in (hij lijkt te zeggen 'small step for Man' terwijl hij natuurlijk bedoelt: 'small step for a man') waarmee hij bijna de hele zin verknoeit.

Zijn collega Edwin 'Buzz' Aldrin komt ook naar buiten, ze springen een uurtje of zes rond op de maan, vliegen terug, plonzen in zee en de rest is geschiedenis.

Oorsprong

Natuurlijk wilde toen iedereen weten hoe hij aan die mooie woorden kwam. Had je dat al lang vantevoren bedacht Neil? Wat heeft je geïnspireerd? Wat ging er door je heen? Maar Neil Armstrong is een testpiloot, een rationele en uiterst nuchtere man, niet iemand van de poëzie. Die bovendien in de jaren na de maanlanding steeds ongemakkelijker werd van alle aandacht voor zijn persoon. Hij liet er niet veel over los. Ondertussen gingen de speculaties door: komt het uit Tolkien? Had hij het vooraf al aan iemand verteld, zijn broer misschien? Was het voorgekauwd door Nasa? Time Magazine zette alles in 2019 nog eens op een rijtje, maar de antwoorden bleven uit. Aan Neil Armstrong zelf kunnen we het nu niet meer vragen, hij overleed in 2012.

In de biografie van Neil Armstrong, geschreven door de Amerikaanse hoogleraar James R. Hansen, heeft Amstrong zelf het volgende verklaard — en we moeten maar aannemen dat dat het dichtst komt bij de waarheid: “What can you say when you step off of something? Well, something about a step. It just sort of evolved during the period that I was doing the procedures of the practice takeoff (...) and all the other activities that were on our flight schedule at that time. I didn't think it was particularly important, but other people obviously did.”

Kortom: we stapten zo vaak ergens op of van af tijdens de voorbereidingen, daar moet dat idee wel zo'n beetje zijn ontstaan.

Kennelijk wist Armstrong zelf niet meer precies wanneer of op welke locatie hij een ingeving kreeg waar hij wel wat mee kon.

Maar ik weet het wel.

“What can you say when you step off of something?

Well, something about a step.”

[ Neil Armstrong ]

De Astrovan

in 2019 kwam er een film in de bioscoop met een onoriginele titel ('Apollo 11') maar met originele, spectaculaire 70 mm filmbeelden van alle activiteiten rondom de lancering van de missie.

Ergens in de film zien we de astronauten Aldrin, Collins en Armstrong instappen in de Astrovan, een busje dat ze naar het startplatform moet brengen.

Kijk eens goed naar die foto. Dat is geen makkelijk opstapje nietwaar? En dat met die zware pakken en maanschoenen.
En ze moeten er niet alleen instappen (dat gaat heel soepel, zie je in de film) maar er ook weer uit.
Stel je voor dat je struikelt, bij het uitstappen, over die onhandige slang! Scheurtje in je pak, en de missie is voorbij.
Dus, wat doet NASA? Die hangen een bordje op!

'WATCH YOUR STEP'

Dus daar zitten ze in de Astrovan, op weg naar de lancering. Twintig minuten in dat busje, met zijn drieën. Met veel om over na te denken en niks anders om naar te kijken dan het Apollo embleem en dat bordje. 'Watch your step' als je uit dat busje stapt jongens!
Ja, grapt Buzz, Watch your step als je straks uit die maanlander stapt, Neil!
Oei, denkt Neil, inderdaad, niet struikelen. En dan moet ik natuurlijk wat zeggen ook. Gewoon beschrijven wat ik doe werkt meestal het beste. Eh... 'Hey mankind, watch my step!' Zou kunnen, maar mag wat plechtiger. Wat voor step? Important step, big step? Nee, het is maar een klein afstapje, eh... small step?

Ik ben er van overtuigd: dit bordje in de Astrovan was de inspiratie voor de meest beroemde quote in de wereld.

Natuurlijk heb ik na mijn ontdekking meteen een mail gestuurd naar James R. Hansen. Een half uur later kreeg ik al antwoord:

(het verhaal zou trouwens nog mooier zijn als NASA ook een bordje 'Watch Your Step' had opgehangen naast het luik van de maanlander, maar dat heb ik niet kunnen ontdekken).

TERUG NAAR BOVEN

Peter Wieriks